معماری داخلی

معماری داخلی

اصطلاح معماری داخلی در 1970 به عنوان یک رشته مستقل مطرح شد. امروزه بیشتر از همیشه حرفه ی طراحی داخلی یا معماری داخلی حرفه ای یک امر چالش برانگیز است. معماری داخلی ترکیب خلاقیت، زیبایی شناسی، نوآوری به گونه ای کاربردی می باشد و همه ی اینها بر روی زندگی مردم تاثیر گذارند. در واقع معماری داخلی تفکر معمارانه به همراه حس و درک محیط و همچنین ظرافت های معمارانه می باشد.

معماری داخلی یک هنر است ولی نه یک هنر مستقل مانند مجسمه سازی و نقاشی و … بلکه یک هنر سخت گیرانه که در آن فرد به چالش کشیده می شود و باید مشکلات جدی و روحی محیط را حل کند که تکنیک و تجربه در این زمینه بسیار کاربردی می باشد.

معماری داخلی به منظور ارتقاء عملکرد و کیفیت فضاهای داخلی و بهبود کیفیت زندگی انجام می شود. معماران داخلی نیازهای افراد را تجزیه و تحلیل می کنند و یافته های بدست آمده را با اهداف و دانش طراحی خود ترکیب می کنند.

معماری داخلی به شدت با بازسازی و بازپرداخت ساحتمان های موجود درگیر می باشد. به همین دلیل از اهمیت زیادی برخوردار است. باز سازی ساختمان طیف وسیعی از فعالیت های مربوط به ساختمان را شامل می شود. هیچ ساختمان بزرگ یا کوچکی وجود ندارد که به طراحی داخلی نیاز نداشته باشد و از این امر معاف باشد. کاخ ها، هتل ها، فرودگاه ها، ایستگاه های قطارهای داخل شهری و بین شهری، مغازه ها، آپارتمان ها و… همه فرصت بهبود و به روزرسانی محیط کار یا زندگی را دارند. برای انجام این کار نیاز به تحلیل ساختمان موجود و محیط اطراف آن برای درک نیاز ها و طراحی مناسب می باشد.

در معماری داخلی هیچ محدودیتی در نوع و یا اندازه ساختمان وجود ندارد. فعالیت هایی که طراح معمار انجام می دهد و متریال ها و ابزارهایی که در در جهت رسیدن به اهداف خود به کار می برد در جهت رسیدن به به فضایی دارای عملکرد مناسب می باشد.

آماده سازی نقشه های معماری داخلی، مشخص کردن جزئیات برای ساخت و ساز های داخلی، مبلمان و متریال ها و نورپردازی داخلی جزئی از کارهایی می باشد که معمار داخلی انجام می دهد.
معماران  داخلی در خدمات حرفه ای خود با متخصصان رشته های دیگر مانند طراحی مکانیکی، الکتریکی و… همکاری می کنند.

مکان ها فضاهایی با معنا هستند و معنای آنها اغلب از طریق زمان و در نتیجه احساسی که ما از مکان بدست می آوریم ساخته می شوند. بنابر این حسی که مکان در ما ایجاد میکند نتیجه ی تجربه و احساسات در زمان و هم پوشانی این دو می باشد. درک حس مکان یک جنبه اساسی از فرایند طراحی می باشد.

درب هر ساختمان در هر جای جهان را که باز کنیم و وارد آن شویم، وقتی وارد فضا می شویم به صورت ناخودآگاه و ناآگاهانه احساساتی را تجربه خواهیم کرد. این احساسات تصادفی نیستند، آنها نتیجه ی حواس بینایی، شنوایی، بویایی و لامسه و پیامی که از طریق این حواس به مغز ما می رسد می باشد. این احساسات تحت تاثیر تجارب قبلی و شخصی ما می باشد و ریشه روانشناسی دارند و تحت تاثیر محرک هایی مثل نور، رنگ، آکوستیک و… محیط می باشد. این احساسات هستند که در معماری داخلی موثر است.

 

در مجله ها، تلویزیون و برخی مقالات از عنوان معماری داخلی برای کارهای سطحی مانند انتخاب پرده و مبلمان استفاده می شود، این فعالیت ها درمان های سطحی در معماری داخلی می باشد و معماری داخلی چیزی فراتر از این موضوعات می باشد.

 

در سی سال گذشته “معماری داخلی” روز به روز هویتمند تر شده است و موضوعات و نکات زیر در آن اهمیت پیدا کرده است.
– معماری داخلی فعالیتی همراه با لذت بردن از محیط سه بعدی می باشد.
– شناخت و توجه به محرک هایی که حواس شنوایی، بویایی، بینایی، لامسه را بر می انگیزد، از اصل های مهم و ضروری می باشد.
– نور به عنوان یک امر مهم برای تعریف فضا و برای ایجاد اثر شناخته شود.
– از متریال و رنگ به صورت یکپارچه و هماهنگ با هم در محیط استفاده شود.